Pleegmoeder Lydia zorgt voor de zoon van Sanne: ‘We mogen elkaar, dat is het geheim voor een goede samenwerking’
Sanne is de moeder van Jay. Jay is op twee jarige leeftijd uit huis geplaatst en kwam zeven jaar geleden bij pleegouders Lydia en Hans wonen. Moeder Sanne en pleegmoeder Lydia mogen elkaar graag. Ze vertellen over het belang van een fijne samenwerking.
Lydia vertelt over hoe zij de pleegouders van Jay werden: ‘Op de open dag van de politie in Naaldwijk stond een standje van Jeugdformaat met informatie over pleegzorg. Die avond zeiden we tegen elkaar: we hebben plaats in ons hart en in ons huis voor een derde kind. Waarom onderzoeken we dit niet? Zodoende hebben we ons aangemeld voor de informatieavond en later in het jaar zijn we gestart met de inleidende cursus om pleegouders te worden.’ Na de aanmelding begint er een screeningsproces. In deze fase komt er een pleegzorgregisseur van Jeugdformaat bij je thuis en worden er verschillende vragen gesteld. Bijvoorbeeld over je eigen achtergrond, hoe je als ouders opvoedt, en hoe het er in het gezin aan toegaat. Hierover vertelt Lydia: ‘Daar waren we in december mee klaar en in januari kregen we een vraag. We wilden graag starten met crisisplaatsingen, zodat we konden kijken of het iets voor ons zou zijn. Toen kwam Jay. Hij woonde al bij een pleeggezin, maar daar ging het helemaal niet goed. Jay had gelijk een klik met mijn man. Hans heeft veel humor en hij is duidelijk. Jay komt met een grap makkelijker uit een boze bui. Vanaf het eerste moment voelde Jay zich veilig bij ons en hij voelde zich welkom. Nu woont Jay alweer zeven jaar bij ons en hij heeft de klik met Hans nog steeds.’
Met open armen ontvangen
Sanne, de moeder van Jay, beaamt dat Jay het fijn heeft bij Hans en Lydia: ‘Jullie hebben hem met open armen ontvangen. Ik zie dat hij het hier naar zijn zin heeft en jullie goed voor hem zorgen. Hij heeft hier goede mogelijkheden.’ Sanne vertelt verder: ‘In het begin dacht ik wel, wat zijn het voor mensen? Hebben wij ook een klik? En het was af en toe ook echt wel moeilijk voor mij. Ik dacht, Jay is mijn kind en ik hoor voor hem te zorgen. Jay noemde Lydia bijvoorbeeld ‘mama’. Dan dacht ik: maar ík ben jouw moeder.’ Lydia haakt hierop in: ‘Ja, dat snap ik heel goed. Jay had ook best ‘Lydia’ mogen zeggen. Hij hoeft helemaal geen mama te zeggen, maar hij begon er zelf mee.’ Sanne: ‘Nu heb ik het daar minder moeilijk mee. Je bent hier ook een soort van zijn moeder, natuurlijk.’
Grootste gedeelte van zijn leven
Lydia: ‘Het grootste gedeelte van zijn leven woont Jay in deze omgeving. De stap terug is dan ook wel erg groot. De omgeving is anders en hij heeft hier zijn vrienden. Zijn leven en netwerk is hier. Het zou voor hem heftig zijn als dat hem afgenomen zou worden.’ Dat beaamt Sanne: ‘Het is moeilijk dat hij ergens anders woont. Maar hij heeft hier alles. Als ik zeg: je moet weer bij mij komen wonen, dan heb ik alleen hem er maar mee. Ik heb mijn kind weer; hij woont weer bij mij, maar hij is niet gelukkig.’ Lydia: ‘Dat is echt liefde.’ Sanne: ‘Alleen sommige mensen snappen dat niet als je het uitlegt. Zij kijken je met een vreemde blik aan. Jij bent zijn moeder. Maar moeder zijn betekent niet altijd je kind bij je houden. Het kan ook loslaten zijn.’
Goede samenwerking
Uit alles klinkt dat de samenwerking tussen Sanne en Lydia goed verloopt. Lydia en Sanne zijn het er over eens. Sanne: ‘We mogen elkaar. Dat is het geheim. Eerst ging het contact via derden, maar nu gaat het rechtstreeks met Lydia. We overleggen alles samen. We willen dat Jay gelukkig is. We proberen elkaar te betrekken in het leven van Jay.’ De relatie die Lydia en Sanne hebben is gebouwd op basis van vertrouwen en niet op wantrouwen. Zij vertrouwen beiden op elkaar dat ze het beste voor hebben met Jay. Ze hebben oog voor waar elkaars krachten liggen. Zo legt Lydia uit: ‘Jay wil liever met zijn moeder shoppen voor nieuwe kleding. Sanne is jong en houdt zelf ook van shoppen. Ik vind er niet zoveel aan, dus ik geef hen dan een envelop mee met wat pleegzorgvergoeding. Zo maken ze er samen een leuke dag van.’ Sanne vult aan: ‘Soms heeft Jay even geen zin om naar mij toe te komen. Lydia belt mij dan gewoon op zodat we er open over in gesprek kunnen. We bedenken dan samen een oplossing. Het is een mooie samenwerking waarbij we beiden goed kijken naar het belang van Jay.’
Tips
De tip van Sanne voor andere ouders: ‘Hoe moeilijk het voor jezelf is, pleegouders zijn er om je te helpen. Zodat je kind wel succesvol wordt. Zie ze niet als de vijand. Het zijn je hulpouders. Het kost tijd om dit te accepteren, maar voor het kind is het de beste situatie.’
Lydia’s tip aan pleegouders: ‘Probeer aansluiting te vinden in elkaars levens. Hoe beter je elkaars levens kent, hoe beter je kunt aansluiten. Soms is dat niet mogelijk. Het hangt af met de ouders waar je mee te maken hebt.’