Moeder Maria en pleegmoeder Nelleke
Inez (5) woont in een pleeggezin. Haar moeder Maria en pleegmoeder Nelleke hebben veel waardering voor elkaar. ‘Alles kan gezegd worden.’
Maria over pleegmoeder Nelleke:
‘De eerste keer dat ik pleegmoeder Nelleke zag, voelde het direct alsof ik haar al jaren kende. Dankzij haar bezoeken kreeg ik een goed beeld van wie er voor mijn dochter zorgt. Iemand kan mij wel vertellen dat mijn dochter ergens is geplaatst en dat het goed met haar gaat, maar als ik Nelleke nooit ontmoet zou hebben, zou ik dat niet geloven en er nog vragen over hebben. Toen ik haar had gesproken, viel er een hele last van mijn schouders. Ik had haar ook als bedreiging kunnen zien, maar daar heeft Inez niks aan. Ik besef dat ik Nelleke moet zien als de moeder van Inez.’
Recht uit mijn hart
‘De screening tussen Inez en het pleeggezin was perfect. Ze had best een kind van haar pleegouders kunnen zijn. Hun zoons leven ook enorm met Inez mee. Laatst konden ze bijvoorbeeld niet slapen omdat Inez werd geopereerd. Zo lief!
Nelleke is heel open. Ze betrekt mij bij de zorg voor Inez en daardoor voel ik me serieus genomen. Nelleke en ik vinden hetzelfde belangrijk: een kind moet kind mogen zijn. Volgens de wet heb ik natuurlijk niets meer te zeggen, maar Nelleke doet wel iets met mijn mening als ik iets bijvoorbeeld echt geen goed idee vind. Ik stuur Nelleke en Inez ook regelmatig brieven. Deze brieven schrijf ik recht uit mijn hart.
Ik heb een moeilijke periode achter de rug en zat in de gevangenis. Nelleke en de pleegzorgbegeleider zochten mij meerdere keren op, ondanks dat ze er ver voor moesten reizen. Ze deden veel moeite om mij te ontmoeten en te leren kennen. Dat waardeer ik enorm.’
Het gemis blijft
‘Ik mis Inez natuurlijk heel erg. Dat gemis blijft altijd. Tegelijkertijd vind ik het zo mooi dat het goed gaat met haar en dat ze gelukkig is. Het gaat beter met Inez dan ik had durven hopen. Ik kan haar niet op een betere plek wensen dan waar ze nu zit. Twee jaar terug kon ik dat echt niet op deze manier zien. Maar ik weet nu hoe belangrijk het is dat je kind in een fijn gezin woont. Het lijkt me vervelend voor kinderen in een pleeggezin als het niet goed loopt tussen ouders en pleegouders. Daar denken ouders niet altijd over na. Dat jij als ouder pijn voelt, betekent niet dat je kind niet gelukkig is. Ik weet dat er elke dag net zo veel van haar wordt gehouden als ik zelf doe. Helaas kan ik Inez niet geven wat ik het liefste zou willen. Ik woon te ver weg, heb geen geld en er zijn nog meer problemen. Maar we gaan toewerken naar bezoeken, en daar kijk ik enorm naar uit.’
Pleegmoeder Nelleke over Maria:
‘Voor mij stond al heel jong vast dat ik later graag een pleegkind wilde. Gelukkig was mijn man Maarten het hier ook mee eens. We kregen twee zoontjes en zijn sinds juli 2017 pleegouders van Inez. Ze kwam bij ons komen wonen toen ze een jaar oud was. Elk jaar vieren we dit met een pannenkoekentaart. Dan vertellen we haar dat we vieren dat we alweer zo veel jaar voor haar mogen zorgen.
Haar moeder Maria is een lieverd met een heel goed hart. Maar door alles wat ze zelf meemaakte, is de wereld vaak te heftig voor haar. Soms maak ik me een beetje zorgen over Maria. Als het haar te veel wordt, heeft ze de neiging om zich af te sluiten van ons en anderen. Even is niet erg, maar ik hoop dat ze altijd een lijntje met ons blijft houden, ook in voor haar lastige of heftige periodes.
Ik ben ontzettend blij dat er wederzijds respect is. We maken grappen maar kunnen ook samen emotioneel zijn. Maria is heel eerlijk en open naar mij toe en ik naar haar. Alles kan gezegd worden.’
Uitgebreide mail
‘Maria voelt voor ons als familie omdat ze een deel van Inez is. Iedere maand stuur ik haar een uitgebreide mail met alle dingen die Inez meemaakte. Niet alleen de grote stappen als het starten op de basisschool, maar ook kleine dingen. Zoals hoe Inez haar haren wil die dag, welke grapjes ze maakt en hoe ze is tijdens het eten. Op die manier kan Maria zich een beeld vormen van haar meisje tijdens een gewone dag. Ik bedenk steeds wat ik zelf graag zou willen weten als moeder. Welke informatie zou ervoor zorgen dat ik met een gerust hart mijn dag doorkom terwijl mijn kind ergens anders opgroeit?’
Betrokken als ouder
‘Ik heb een tip voor andere pleegouders. Misschien zijn er momenten dat je de biologische ouders niet begrijpt of je je gefrustreerd voelt. Probeer dan altijd te bedenken dat hun gedrag ergens vandaan komt. Ze dragen zelf vaak een enorme rugzak mee. Niet voor hun kind kunnen zorgen voelt als falen. Wij zien het als onze missie om met de zorg voor Inez indirect het leven van Maria een stukje minder zwaar te maken. Juist de kleine dingen hierbij kunnen belangrijk zijn. Maria sprak bijvoorbeeld tijdens onze eerste kennismaking uit dat ze zo graag wil dat Inez lang haar kreeg. Elke keer gaat er dus maar een mini stukje af bij de kapper en laten we dat aan Maria weten. Het is iets kleins maar zo blijf je wel betrokken als ouder.’